نویسندگی برای رسانه
خلیل سلحشور حیتی خلیل سلحشور حیتی

بسیاری از نویسندگان حرفه ای و آماتور زمانی که دست به قلم می شوند و می خواهند برای رسانه متنی را نگارش کنند به شدت به عیوب مختلف مخل فصاحت در نوشته هایشان گرفتار می شوند. در واقع هر کدام از این دو گروه نویسنده نوپا و حرفه ای به شکلی خاص این عیب را در نوشته هایشان ابراز می دارند.

همواره گفته می شود که برای نوشتن متون برای رسانه باید به ساده نویسی روی آورد. متاسفانه برخی و به ویژه نویسندگان نوپا که تجربه زیادی در نگارش برای رسانه را ندارند تصور می کنند که منظور از این دستورالعمل آن است که باید از واژگان ساده و ابتدایی برای نگارش متنهای رسانه ای استفاده کرد و به سطحی نویسی برای رسانه اقدام می کنند، درصورتیکه مراد آن است که باید به شکلی بنویسند یا به عبارت دیگر به گونه ای برای رسانه بنگارند که سریعا و در کوتاه ترین زمان مفهوم پیام برای مخاطب رسانه آشکار شود و مخاطب بتواند در این مدت اندک منظور نویسنده را متوجه شود.

دراین راستا عیب مهمی که نویسندگان نوپا به آن گرفتار می شوند روی آوردن به اطناب کلام در نوشته خود می باشند که تلاش می کنند با زیاده گویی مطلب را به مخاطب تفهیم کنند.

البته باید متذکر شوم که ما ارزیابان متبحر معدودی در حوزه رسانه داریم که دراین میان جلوی این عیب فصاحت را می گیرند به عبارت دیگر وقتی که برخی از نویسندگان به هردلیلی دارای موقعیت ویژه ای درسازمان رسانه ای خود باشند و کمی گرایی هم ملاک عمل نوشتن برای رسانه  باشد نویسنده هر چه هم حرفه ای باشد به این سمت و سو برای کسب هزینه بیشتر روی می آورد و عملا سازمان رسانه ای، خود عامل گسترش این عیب مهم فصاحت می باشد.

ما باید دقت کنیم که مخاطبان رسانه ها در عصر حاضر به مخاطب پیامهای ساندویچی messages audiences sandwich مبدل شده اند. مخاطبان رسانه های امروزی نه وقت آن را دارند که مدت مدیدی به شنیدن یا دیدن و مطالعه رویدادها و اخبارروی بیاورند و نه هم حوصله آن را دارند.

من قبلا درجایی واژه مخاطب نوازی برای رسانه های امروزی را به کار بردم که البته قبل از آن استعمال آن را ندیدم و گفتم که رسانه ها به ویژه رسانه های فعال در کشورهای توسعه یافته همواره به دنبال آن هستند که با زبان چرب و نرم رسانه blandish    media به هرشکل و به هر شگردی که باشد مخاطب را با خود همراه سازند.  درواقع آنها (رسانه ها) میزان موفقیت خود را در گردآوری مخاطب audience gathering یا به اصطلاح در کثرت مخاطب profusion audience می دانند.

به هر صورت من نوازش مخاطب را یکی از ترفندهای جدی رسانه ها درحال حاضر تلقی می کنم. این گونه از رسانه ها که تعدادشان هم کم نیست قایل به این امر هستند که میزان تاثیر influence   مرحله بعد از  گردآوری مخاطب انبوه می باشد یعنی گرداوری مخاطب به هر قیمتی باشد برای آنها اصل عمده می باشد و حال لازم نیست که این مخاطب تحت تاثیر پیامهای ما قرار بگیرد یا نه. بنابراین برای عبارت مخاطب نوازی معادل audience caress را به کاربردم (که البته در همین جا از اساتید ارتباطات می خواهم که در خصوص صحت یا عدم صحت این معادل نظر بدهند).

به هرحال جلوگیری از اطناب کلان برای نگارش متنهای رسانه ای یکی از شروط مهم در موفقیت یک رسانه است.

برای کوتاه نویسی برای رسانه باید این عبارت صاحب بن عباد را که یکی از وزیران نامدار آل بویه بوده و البته ایشان به فنون مختلف فصاحت کلام نیز مسلط بود برای یکی از قضات تحت امر خود در شهر قم که شنیده بود در کار قضاوت خود دچار خطا شده و ازمردم رشوه می گرفت در نامه ای برای آن قاضی که می خواست وی را از مقام خود عزل کند این عبارت را نگاشت:ایهاالقاضی بقم   قد عزلناک فقم  یعنی ای قاضی در قم  تو را عزل کردم پس از جای خودت بلند شو.

 


July 29th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
علمي و معلوماتي